Α-215. Μια ενδιαφέρουσα Ιστορική πληροφορία από τον Γιώργο Μεϊμέτη όπως την κατέγραψε από τον Μάκη Τσιγκούνη...
| Αρχεία-->Δήμων | 05/10/2014 09:08:06 |
ΓΥΡΩ
ΣΤΟ 1750-1800 οι πρώτοι κάτοικοι στην περιοχή της σημερινής ΕΛΙΚΑΣ είχαν εγκατασταθεί στις Σκόπελες και ήταν κτηνοτρόφοι ως επι το πλείστον και είχαν φτιάξει μαντριά και καλύβες στην ανωτέρω περιοχή.
Την εποχή εκείνη ο ΜΠΕΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ έπαιρνε φόρους από τους κατοίκους των γύρω χωριών όπως ΛΥΡΑ-ΝΙΑΤΑ και απο όπου υπήρχαν ιδιοκτήτες μαντριών-κατοικιών. Ο φοροεισπράκτορας ήταν κάποιος ΧΟΥΣΕΙΝ και ο οποιος όταν ήταν να εισπράξει φόρους έπαιρνε μαζί του τον ΣΤΕΛΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟ (ΣΤΕΛΟΓΙΩΡΓΑ) απο τα ΛΥΡΑ ο οποιος ήταν εύσωμος και δυνατός και επιπλέον είχε και ένα μουλάρι για τις μετακινήσεις τους.
Ο Στελόγιωργας είχε μια πολύ όμορφη γυναίκα την οποία είχε βάλει στο μάτι ο ΧΟΥΣΕΙΝ και μάλιστα τής είχε κάμει και κάποιες άσεμνες χειρονομίες, πράγμα που το αντιλήφθη ο Στελόγιωργας και μια μέρα όπως κατέβαιναν απο τα ΛΥΡΑ στην περιοχή ΣΙΑΜΕΝΕΣ τον σκότωσε και τον πέταξε σε μια τρύπα που απο τότε μέχρι σήμερα φέρνει το όνομα χουσεινι .
Ο δε Στελόγιωργας γύρισε πίσω στην ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ και είπε οτι τους επιτέθηκαν ληστές και σκότωσαν τον ΧΟΥΣΕΙΝ και τους λήστεψαν, πράγμα που έγινε στην αρχή πιστευτό από τον ΜΠΕΗ. Όμως μετά από κάποιο διάστημα ένα βοσκός περνώντας από την παραπάνω τρύπα αντιλήφθη την δυσοσμία και αφού προσέγγισε κοντά είδε στο βάθος το πτώμα. Έκανε το λάθος και το διέδωσε και όταν ανεσύρθη το πτώμα ήταν ο ΧΟΥΣΕΙΝ. Τότε ο Μπέης εζήτησε ενισχύσεις από την ΤΡΙΠΟΛΗ η οποία αφού έφτασε στην περιοχή (ΣΚΟΠΕΛΕΣ) σκότωσαν τα παιδιά και τους γέρους σε αντίποινα και πήραν για σκλάβους τους νέους και τις νέες. Αφού αναχώρησαν πάλι για τη ΤΡΙΠΟΛΗ με τους σκλάβους το βραδύ σταμάτησαν στα Νιάτα. Εκεί ένα παλληκάρι ονόματι Γιάννης αποφάσισε να δραπετεύσει και παρά του οτι θέλησε να βοηθήσει μια όμορφη κοπέλα να φύγουν μαζί αυτή φοβήθηκε και αρνήθηκε. Έτσι την νύχτα μπόρεσε να διαφύγει μέσα απο τα ρέματα και την πυκνή βλάστηση αφού οι τουφεκιές των Τούρκων δεν τον πέτυχαν.
Το παλληκάρι αυτό πέρασε με πανάδικο ( σκάφος με πανί) στην ΣΥΜΗ η οποία δεν ανήκε τότε στους Τούρκους. Επέστρεψε μετά την απελευθέρωση και εγκαταστάθηκε στην περιοχή της σημερινής ΔΑΙΜΟΝΙΑΣ και τον γνώριζαν όλοι σαν τον ΓΙΑΝΝΗ απο την ΣΥΜΗ (ΣΥΜΙΓΙΑΝΝΗΣ). Γύρω στο 1830 ήρθαν οι πρώτοι κάτοικοι στην ΕΛΙΚΑ και άρχισαν να κτίζουν την εκκλησία του ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ που περατώθει το 1850.
Την εποχή εκείνη ο ΜΠΕΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ έπαιρνε φόρους από τους κατοίκους των γύρω χωριών όπως ΛΥΡΑ-ΝΙΑΤΑ και απο όπου υπήρχαν ιδιοκτήτες μαντριών-κατοικιών. Ο φοροεισπράκτορας ήταν κάποιος ΧΟΥΣΕΙΝ και ο οποιος όταν ήταν να εισπράξει φόρους έπαιρνε μαζί του τον ΣΤΕΛΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟ (ΣΤΕΛΟΓΙΩΡΓΑ) απο τα ΛΥΡΑ ο οποιος ήταν εύσωμος και δυνατός και επιπλέον είχε και ένα μουλάρι για τις μετακινήσεις τους.
Ο Στελόγιωργας είχε μια πολύ όμορφη γυναίκα την οποία είχε βάλει στο μάτι ο ΧΟΥΣΕΙΝ και μάλιστα τής είχε κάμει και κάποιες άσεμνες χειρονομίες, πράγμα που το αντιλήφθη ο Στελόγιωργας και μια μέρα όπως κατέβαιναν απο τα ΛΥΡΑ στην περιοχή ΣΙΑΜΕΝΕΣ τον σκότωσε και τον πέταξε σε μια τρύπα που απο τότε μέχρι σήμερα φέρνει το όνομα χουσεινι .
Ο δε Στελόγιωργας γύρισε πίσω στην ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ και είπε οτι τους επιτέθηκαν ληστές και σκότωσαν τον ΧΟΥΣΕΙΝ και τους λήστεψαν, πράγμα που έγινε στην αρχή πιστευτό από τον ΜΠΕΗ. Όμως μετά από κάποιο διάστημα ένα βοσκός περνώντας από την παραπάνω τρύπα αντιλήφθη την δυσοσμία και αφού προσέγγισε κοντά είδε στο βάθος το πτώμα. Έκανε το λάθος και το διέδωσε και όταν ανεσύρθη το πτώμα ήταν ο ΧΟΥΣΕΙΝ. Τότε ο Μπέης εζήτησε ενισχύσεις από την ΤΡΙΠΟΛΗ η οποία αφού έφτασε στην περιοχή (ΣΚΟΠΕΛΕΣ) σκότωσαν τα παιδιά και τους γέρους σε αντίποινα και πήραν για σκλάβους τους νέους και τις νέες. Αφού αναχώρησαν πάλι για τη ΤΡΙΠΟΛΗ με τους σκλάβους το βραδύ σταμάτησαν στα Νιάτα. Εκεί ένα παλληκάρι ονόματι Γιάννης αποφάσισε να δραπετεύσει και παρά του οτι θέλησε να βοηθήσει μια όμορφη κοπέλα να φύγουν μαζί αυτή φοβήθηκε και αρνήθηκε. Έτσι την νύχτα μπόρεσε να διαφύγει μέσα απο τα ρέματα και την πυκνή βλάστηση αφού οι τουφεκιές των Τούρκων δεν τον πέτυχαν.
Το παλληκάρι αυτό πέρασε με πανάδικο ( σκάφος με πανί) στην ΣΥΜΗ η οποία δεν ανήκε τότε στους Τούρκους. Επέστρεψε μετά την απελευθέρωση και εγκαταστάθηκε στην περιοχή της σημερινής ΔΑΙΜΟΝΙΑΣ και τον γνώριζαν όλοι σαν τον ΓΙΑΝΝΗ απο την ΣΥΜΗ (ΣΥΜΙΓΙΑΝΝΗΣ). Γύρω στο 1830 ήρθαν οι πρώτοι κάτοικοι στην ΕΛΙΚΑ και άρχισαν να κτίζουν την εκκλησία του ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ που περατώθει το 1850.
| Σχετικές αναρτήσεις: | Θεάσεις: 342 | |
Σχόλια: |
