Α-380. Σημειωματάριον πολέμου. Στρατιώτης ιππικού Παναγιώτης Ευαγγέλου Τσιγκούνης
Λαογραφία-->Λογοτεχνία-->Πεζά | 07/12/2014 22:33:52 |
Η αναχώρησής μου δια στρατιώτης:
Έφυγον από το χωριό μου δια στρατιώτης το 1918 εις τας 24 Ιουνίου. Έφυγον από το χωριό ημέρα Κυριακή και επήγα εις την Νεάπολη. Εκεί εις την Νεάπολη εμπήκαμεν εις το πλοίο του καπετάν Σπύρου Μπιλλίνη και μετά τρεις ημέρας ταξίδι εβγήκαμεν εις το Ναύπλιον. Εκεί εις το Ναύπλιον μόλις εβγήκαμεν αντάμωσα τον πολύ αγαπητόν μου αδελφόν Εμμανουήλ όπου τον είχε πάρει η εφεδρεία. Τότε εγώ επήγα και παρουσιάστηκα εις τα έμπεδα της τετάρτης μεραρχίας και επειδή ανήκα εις το 35ο πεζικό σύνταγμα με έρριψον εις τον 11ο λόχον. Εκεί ανταμώναμε με τον αδερφό μου Εμμανουήλ και περνούσαμε ωραία. Εγώ αφόρεσα το χακί εις τας 29 Ιουνίου ημέρα πέμπτη. Εις το διάστημα αυτό έρχεται διαταγή να φύγει ο αδερφός μου για το μέτωπο και τότε αποχωριστήκαμε και κλάψαμε πικρά διότι δεν επεριμέναμε να ανταμώσουμε πλέον. Τέλος αποχωριστήκαμε από το πλοίο και έμεινα μόνος μου. Μπορεί να φανταστεί κανείς το πώς περνούσα διότι σαν νεοσύλλεκτος που ήμουνα κανέναν δεν εγνώριζα στο μπρίκι ; . Αλλά εις τας 16 Ιουλίου με έβγαλον αποστολή για τα ιππικά και εφύγαμε από το Ναύπλιο.
Εις τας 16 Ιουλίου δια τον Βόλο και από εκεί δια Καρδίτσα.
Μόλις εφύγαμε από το Ναύπλιο και περνούσαμε τις κάβο κολώνες αμέσως μας έδωσαν σωσίβια διότι επαρουσιάστηκε υποβρύχιο και τότε τι τα θέλεις όλοι μας τα χάσαμε, αλλά το ευτύχημα το καταδιώξανε τα αντιτορπιλικά και ησυχάσαμε λίγο. Την πρωία εφτάσαμε στην Χαλκίδα, εμείναμε 6 ώρες να γυρίσουνε τα νερά. Ωραία πόλης η Χαλκίδα. Μόλις εφύγαμε από τη Χαλκίδα κατευθυνόμαστε δια τον Βόλον.
Την δε άλλη μέρα εις τας 18 Ιουλίου εβγήκαμε εις το ωραίον λιμάνι του Βόλου. Ωραία πόλης ο Βόλος, δεν καθήσαμε καθόλου, κατευθείαν με το τρένο εις την Καρδίτσα.
Εβγήκαμε καμιά φορά και σ αυτή την πόλη και αμέσως μας παρουσιάσανε εις το Σύνταγμα και μας έρριψον εις τη 2α ίλη του έμπεδου ιππικού.
Οπότε την άλλη μέρα μας αρχίσανε τα γυμνάσια.
Αχ! αυτά τα γυμνάσια, βάσανα αμέτρητα. Το πρωί εις τας 4 την νύχτα εγερτήριο μέχρι εις τας 5 γυμνάσια χωρίς χιτώνιο. Από τας 5 μέχρι τας 6 ξυστήρι, παίρναμε και τσάι 5 λεπτά και πάλι γυμνάσια. Τελικά όλη μέρα γυμνάσια, αυτά τα χάλια. Αλλά μια μέρα που κάναμε γυμνάσια βλέπω τον ίλαρχο μου ο οποίος μου έλεγε πώς ονομάζομαι και από ποίο μέρος είμαι. Τότε εγώ φοβούμενος, μη γνωρίζοντας τι συμβαίνει, του είπα το όνομά μου το επίθετό μου και την καταγωγή μου και τότε αυτός τα έγραψε σ ένα χαρτί όπου εκρατούσε και ?γραφε και άλλα. Την άλλη μέρα που κάναμε γυμνάσια έρχεται ο επιλοχίας και μας λέγει. ‘Όποιον έγραψε ο κύριος ίλαρχος να βγει έξω. Αμέσως εμείς βγήκαμε από τη γραμμή και τότε βλέπω και μας κάνουνε μισθό και μας δίνουν άρτο και τότε τα χρειαστήκαμε, δεν γνωρίζαμε τι θα γίνουμε. Ήταν εις τας 28 Ιουλίου οπότε έρχεται ένας αξιωματικός και μας λέγει, ακολουθήστε με. Τότε εμπήκαμε εις το τρένο και μας λέγει τότε ο αξιωματικός πως πάμε για την Αθήνα. Ετότε τι τα θέλεις γλέντια και των γονέων. Τέλος αφού το βράδυ μείναμε εις το Δεμερλή και το πρωί περνάει το τρένο για την Αθήνα. Μπήκαμε μέσα και κάναμε 11 ώρες με το τρένο οπότε τη νύχτα της 1ης Αυγούστου εβγήκαμε εις την ωραία Αθήνα. Ετότες βγήκαμε νύχτα περνώντας την πόλη και βλέποντας εφθάσαμε κατά τα ξημερώματα εις τους Αμπελόκηπους και μας πήγαν μέσα σε μια στρατώνα και εκεί μείναμε χωρίς καμιά δουλειά. Έπειτα από δυο ημέρες ήρθαν ευέλπιδες και μας έκαναν θεωρία…. …………………………………..
Σχετικές αναρτήσεις: | Θεάσεις: 321 | |
Σχόλια: |