Α-389. Σύκγλινο, μια πλούσια τροφή που δυνάμωνε κάθε οικογένεια στα παλιά τα χρόνια.
| Λαογραφία-->Συνταγές-->Μαγειρέματα | 13/12/2014 11:40:59 |
Στο χωριό μας ήταν έθιμο κάθε σπίτι να μεγαλώνει ένα γουρούνι (χοιρινό). Όλο τον χρόνο το ταΐζανε με σύκα,
χαρούπια, καρπουζόφλοιδες, αποφάγια και τέλος πάντων, επειδή του γουρούνι είναι παμφάγο, πάντα κάτι είχανε
να του ρίξουνε .
Το γουρούνι το σφάζανε (ολόκληρη διαδικασία) παραμονές Χριστουγέννων. Το λίπος του (το λαρδί ) το έλιωναν σε ένα μεγάλο χαρανί μέχρι να γίνει γλίνα. Το κρέας του, το έκοβαν σε μικρότερα κομμάτια, το έψηναν, και το έβαζαν σε μια μεγάλη πήλινη στάμνα. Μέσα στην στάμνα έριχναν το λιωμένο λίπος, το οποίο όταν κρύωνε έπηζε και το κρέας μπορούσε να διατηρηθεί για ολόκληρο χρόνο. Το κρέας αυτό το λέγανε σύκγλινο δηλαδή κρέας μέσα στην γλίνα. Τώρα δεν θυμάμαι τι μυρωδικά ρίχνανε μέσα στο λιωμένο λίπος. Νομίζω θυμάρι; φασκόμηλο; πιπέρι; Με ένα κομμάτι σύκγλινο και δυό τρία αυγά κτυπητά έτρωγε ολόκληρη οικογένεια.
Το κεφάλι, αφού το βράζανε, του αφαιρούσαν όλο το ψαχνό και με κατάλληλη επεξεργασία το έκαναν πηχτή.
Το γουρούνι πολλές φορές έφτανε τις εκατό οκάδες και ήταν κοντοπόδαρο και μαύρο.
Σε μας τα παιδιά μας έδιναν την φούσκα και αφού την πλέναμε την φουσκώναμε και την κάναμε μπάλα.
Εάν κάποιος γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες… περιμένουμε.
Το γουρούνι το σφάζανε (ολόκληρη διαδικασία) παραμονές Χριστουγέννων. Το λίπος του (το λαρδί ) το έλιωναν σε ένα μεγάλο χαρανί μέχρι να γίνει γλίνα. Το κρέας του, το έκοβαν σε μικρότερα κομμάτια, το έψηναν, και το έβαζαν σε μια μεγάλη πήλινη στάμνα. Μέσα στην στάμνα έριχναν το λιωμένο λίπος, το οποίο όταν κρύωνε έπηζε και το κρέας μπορούσε να διατηρηθεί για ολόκληρο χρόνο. Το κρέας αυτό το λέγανε σύκγλινο δηλαδή κρέας μέσα στην γλίνα. Τώρα δεν θυμάμαι τι μυρωδικά ρίχνανε μέσα στο λιωμένο λίπος. Νομίζω θυμάρι; φασκόμηλο; πιπέρι; Με ένα κομμάτι σύκγλινο και δυό τρία αυγά κτυπητά έτρωγε ολόκληρη οικογένεια.
Το κεφάλι, αφού το βράζανε, του αφαιρούσαν όλο το ψαχνό και με κατάλληλη επεξεργασία το έκαναν πηχτή.
Το γουρούνι πολλές φορές έφτανε τις εκατό οκάδες και ήταν κοντοπόδαρο και μαύρο.
Σε μας τα παιδιά μας έδιναν την φούσκα και αφού την πλέναμε την φουσκώναμε και την κάναμε μπάλα.
Εάν κάποιος γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες… περιμένουμε.
| Σχετικές αναρτήσεις: | Θεάσεις: 321 | |
Σχόλια: |
