Α-481. Σήμερον μαύρος ουρανός, σήμερον μαύρη μέρα .... Ένα μοιρολόι, που το λέγαμε μικρά παιδιά και μας συγκινούσε βαθύτατα.
| Λαογραφία-->Λογοτεχνία-->Ποίηση | 04/04/2015 10:01:42 |
Η Μεγάλη παρασκευή είναι η πιο πένθιμη ημέρα
του έτους. Οι Γιαγιάδες μας, νήστευαν όλη
την ημέρα και μόνο μετά την δύση του Ηλίου έπιναν λίγο νερό. Τα παιδιά από το πρωί
γυρίζαμε από σπίτι σε σπίτι με έναν ξύλινο Σταυρό στολισμένο με βιολέτες ( ίσως
γιατί έχουν το μωβ χρώμα του πένθους) και λέγαμε ‘’του Χριστού τα Πάθη’’. Οι νοικοκυρές, μας φίλευαν κόκκινα αυγά που τα είχαν βάψει την Μεγάλη Πέμπτη.
Σας παραθέτω όλο το μοιρολόι της Παναγίας Μας , που δυστυχώς ξεχάστηκε και τα παιδιά έπαψαν να το λένε.
Πάλι σας γράφω ότι οι διορθώσεις είναι καλοδεχούμενες.
Πάλι σας γράφω ότι οι διορθώσεις είναι καλοδεχούμενες.
Σήμερον μαύρος ουρανός, σήμερον μαύρη
μέρα,
Σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερον έβαλαν βουλή οι άνομοι Oβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρισκαταραμένοι
Σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερον έβαλαν βουλή οι άνομοι Oβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρισκαταραμένοι
Για να σταυρώσουν τον Χριστό των πάντων Βασιλέα
Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι,
να δώσει δείπνο μυστικό για να τον λάβουν όλοι
να δώσει δείπνο μυστικό για να τον λάβουν όλοι
Η Παναγιά Η Δέσποινα καθόταν μοναχή της
την προσευχή της έκανε για τον μονογενή της
Φωνή της ήρθε εξ ουρανού κι απ’ Αρχαγγέλου στόμα
‘’φτάνουν Κυρά Μου οι προσευχές , φτάνουν και οι μετάνοιες
Τον Γιόκα Σου τον πιάσανε και στον χαλκιά Τον πάνε
Σαν κλέφτη τον επιάσανε και σαν φονιά Τον πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τυραννάνε.
Η Παναγιά σαν τ’ άκουσε έπεσε και λιγώθη
σταμνί νερό της ρίξανε και τρία κανάτια μόσχο
Κι’ όταν Της ήρθε ο λογισμός κι όταν Της ήρθε ο Nου της
‘’Για πάρτε Με και σύρτε Με μες του χαλκιά την πόρτα’’
η Μάρθα κι η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα
και του Ιακώβου η αδελφή και οι τέσσερεις αντάμα
επιάσαν το στρατί στρατί, στρατί το μονοπάτι.
την προσευχή της έκανε για τον μονογενή της
Φωνή της ήρθε εξ ουρανού κι απ’ Αρχαγγέλου στόμα
‘’φτάνουν Κυρά Μου οι προσευχές , φτάνουν και οι μετάνοιες
Τον Γιόκα Σου τον πιάσανε και στον χαλκιά Τον πάνε
Σαν κλέφτη τον επιάσανε και σαν φονιά Τον πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τυραννάνε.
Η Παναγιά σαν τ’ άκουσε έπεσε και λιγώθη
σταμνί νερό της ρίξανε και τρία κανάτια μόσχο
Κι’ όταν Της ήρθε ο λογισμός κι όταν Της ήρθε ο Nου της
‘’Για πάρτε Με και σύρτε Με μες του χαλκιά την πόρτα’’
η Μάρθα κι η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα
και του Ιακώβου η αδελφή και οι τέσσερεις αντάμα
επιάσαν το στρατί στρατί, στρατί το μονοπάτι.
Το μονοπάτι έβγαζε μεσ στου ληστή την πόρτα.
‘’Άνοιξε πόρτα του ληστή και πόρτα του Πιλάτου’’
και η πόρτα από τον φόβο της ανοίγει μοναχή της
Τηρά δεξιά, τηρά ζερβά, κανέναν δεν γνωρίζει.
Τηράζει πιο δεξιώτερα βλέπει τον Άγιο Γιάννη
‘’Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του Γιού Μου
μην είδες τον Υγιόκα Μου και σε Διδάσκαλό σου;’’
‘’Δεν έχω στόμα να Σου πω γλώσσα να Σου μιλήσω,
δεν έχω χεροπάλαμο, για να Σού Τόνε δείξω.
Τον βλέπεις Κείνον τον γυμνό, τον καταφρονεμένο,
οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο;
κι οπού φορεί στην κεφαλή αγκάθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο Γιόκας σου και με Διδάσκαλός μου.
Η Παναγιά σαν τάκουσε τρέχει και Τον ρωτάει:
‘’Δεν Μου μιλάς παιδάκι Μου δεν Μου μιλάς παιδί Μου;’’
‘’Τι να σου πω Μανούλα Μου, που διάφορο δεν έχω
μόνο το μέγα Σάββατο κοντά στο μεσονύκτι
που θα λαλήσει ο πετεινός , θα ψάλουν οι Παππάδες
τότε και Συ Μανούλα μου θάχεις χαρές μεγάλες’’
οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο;
κι οπού φορεί στην κεφαλή αγκάθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο Γιόκας σου και με Διδάσκαλός μου.
Η Παναγιά σαν τάκουσε τρέχει και Τον ρωτάει:
‘’Δεν Μου μιλάς παιδάκι Μου δεν Μου μιλάς παιδί Μου;’’
‘’Τι να σου πω Μανούλα Μου, που διάφορο δεν έχω
μόνο το μέγα Σάββατο κοντά στο μεσονύκτι
που θα λαλήσει ο πετεινός , θα ψάλουν οι Παππάδες
τότε και Συ Μανούλα μου θάχεις χαρές μεγάλες’’
Χρόνια πολλά και καλή Ανάσταση….
| Σχετικές αναρτήσεις: | Θεάσεις: 319 | |
Σχόλια: |
